รีวิว Last Night in Soho เมื่ออดีตกาลที่คร่ำครวญหาเป็นเพียงความเป็นจริงครึ่งเดียว จะว่าไปแล้วผู้ชมได้รับรู้ตั้งแต่ช่วงฉากเปิดเรื่องแล้วด้วยซ้ำไปว่าผู้แสดงนำอย่างเอลูอิส (โธมาซิน แม็คเคนซี่) มีพรสวรรค์สำหรับในการเห็นบุคคลที่ตายจากไปแล้ว อย่างแม่ของตนผ่านบานกระจก ภายหลังที่เธอได้รับจดหมายตอบรับเข้าห้องเรียนต่อวิชาเอกแฟชั่น จากมหาวิทยาลัยในลอนดอนทำให้เอลูอิสต้องเดินทางจากถิ่นกำเนิดไปสู่เมืองใหญ่แกนกลางความเจริญก้าวหน้า หลังจากที่เข้าไปอยู่ในรั้วมหาวิทยาลัย คุณกลับมีความคิดว่ารูมเมทของตนเองนั้น รับข้อมูลเพิ่มเติม จัดเป็นพวกหน้าไหว้หลังหลอกและก็เหยียดความ “บ้านนอก” ของเอลูอิส เธอก็เลยตกลงใจออกมาเช่าห้องพักอยู่ในย่านโซโหเพียงผู้เดียว ไม่นานนักเธอก็เริ่มฝันถึงหญิงสาวปริศนาที่ชื่อว่าแซนดี้ (อันคุณย่า เทย์เลอร์-หน้าจอย) ที่ใฝ่ฝันจะเป็นนักร้องในไนท์คลับโด่งดัง คืนแล้วคืนเล่าที่เอลูอิสฝันถึงแซนดี้ จนถึงคุณได้รับแรงบันดาลใจจากเสื้อผ้ารวมทั้งไลฟ์สไตล์ของเธอมาวางแบบชุดในชั้นเรียน รวมถึงการยกแซนดี้เป็น “ไอคอน” อีกทั้งเรื่องความเชื่อมั่นรวมทั้งการแต่งตัวจนกระทั่งเอลูอิสไปย้อมสีผมตามอย่างยิ่งจริงๆ แต่ว่าจากนั้นไม่นาน เธอเริ่มศึกษาและทำการค้นพบว่าระยะเวลาอันรุ่งเรืองของแซนดี้ในสมัย 60 นั้นมิได้สวยเหมือนอย่างที่คิด เมื่อการป่ายปีนฝันของแซนดี้นั้นมาพร้อมกับความมืดและเรื่องราวเกี่ยวกับการคุกคามทางเพศ การที่หนังเลือกใช้องค์ประกอบของโลเคชั่นย่านโซโหในลอนดอน ผ่านการตัดสลับสถานที่ปัจจุบันกับอดีต ซึ่งแม้ว่ากาลเวลาจะผ่านเลยไปแต่สถาปัตยกรรมเก่ายังคงเค้าเรื่องเดิมไว้ การเห็นนิมิตอดีตกาลผ่านความฝันของเอลูอิสเอง จึงคล้ายกับการหวนระลึกถึงซากความทรงจำอันเก่าก่อน ในฐานะที่นักแสดงอย่างเอลูอิสเองเป็นคนรุ่นใหม่ที่บางครั้งก็อาจจะเติบโตมากับเพลงที่คนรุ่นยายของเธอเปิดให้ฟัง