Engels naar Nederlands vertaling is eenvoudig online te doen, gratis of via professionele Nederlandse vertaalservices. Het enige wat u hoeft te doen is de tekst in te typen die u wilt vertalen en op de knop Vertalen drukken. Het zal dan de taal veranderen en de vertaling duurt even of twee. U kunt de taal ook wijzigen in een andere als u dat wilt.

Germaanse taal
Nederlanders behoort tot de Germaanse tak van de Indo-Europese talenfamilie. Hoewel vaak verwaarloosd, heeft Nederlanders een cruciale positie onder Germaanse talen, zijnde de derde grootste taal na het Engels en Duits. De historische ontwikkeling van de Nederlandse taal kan licht werpen op vergelijkbare ontwikkelingen in andere Germaanse talen. Historische grammatica richt zich op de fonologische en morfologische ontwikkeling van de taal.

De Nederlandse taal is afgeleid van Franconische en Saxoon -talen. Ondanks de gelijkenis met andere Germaanse talen heeft Nederlands enkele archaïsche kenmerken behouden. Onder deze is de beroemde klaagzang van een elfde-eeuwse monnik, die zuchtte dat alle vogels waren begonnen nesten te bouwen, behalve hij en zijn meisje. De taal erfde ook veel van zijn kenmerken van de oude brabantse taal, die werd gesproken in de enorme boog van de rivier de Maas.

Monocentrische taal
Wanneer u de twee talen vergelijkt, zult u merken dat ze heel anders zijn. Dit type taalrelatie staat bekend als polycentriciteit. Het betekent dat elke taal verschillende gestandaardiseerde vormen heeft en dat de taalstandaarden van verschillende landen van elkaar kunnen verschillen. Een uitzondering op deze regel is Russisch, dat in officiële capaciteit wordt gebruikt in verschillende post-Sovjetlanden en in Israël. Deze situatie maakt Russische een monocentrische taal, omdat de Russische standaard wordt bestuurd door Moskou. Op deze manier kan Moskou invloed uitoefenen op de cultuur van de volkeren van de wereld door zijn eigen taalnorm af te dwingen.

Andere talen die monocentrisch of pleicentrisch zijn, zijn Albanees en Duits. Deze talen verschillen op een aantal manieren, waaronder uitspraak en lexicale structuur. In dit geval is het onmogelijk om dezelfde Engelse uitspraak in beide talen te gebruiken.

Verschillende dialecten
Hoewel er verschillen zijn tussen Nederlandse sprekers, beschouwen de meeste mensen zichzelf niet om een bepaald dialect te spreken. De studie van dialecten in Nederland, uitgevoerd door Van Hout en Hagen, toont aan dat het noorden en oosten van Nederland de meest verschillende dialecten hebben, terwijl het westen en zuiden dichter bij de standaardtaal zijn.

Bovendien variëren de dialecten in Nederland sterk van provincie tot provincie. Het dialect met lage Saxon is het overheersende in het oostelijke deel van Nederland. Het Limburgse dialect wordt gesproken in verschillende provincies, zoals Noord-Brabant, Drenthe en Overijssel. Het wordt ook gesproken in het Duitse land van North Rhine-Westphalia. Limburgish is een ander Nederlands dialect, hoewel het veel minder vaak wordt gebruikt dan de standaard Nederlanders.

Diphthongs veranderen
Als u Nederlands wilt spreken, moet u weten over de verschillende soorten tweeklanken die Nederlandse sprekers gebruiken. Het eerste type is de korte tweeduiker. Het is een relatief universele klinker en is in veel talen te vinden. Het tweede type is de lange tweeduiker.

Dit type diphthong wordt uitgesproken als een klinker in het Engels, terwijl het tegenovergestelde waar is in het Nederlands. In beide talen kunnen deze twee klinkers voor verschillende functies worden gebruikt. Sommige van deze zijn beëindigen, terwijl anderen monophthongs zijn.

De verandering in klinkers wordt het Randstad -geluid genoemd en is ontstaan in de regio Randstad, die zich later verspreidde naar de rest van Nederland en Vlaanderen. Er zijn zowel kwalitatieve als kwantitatieve verschillen in de tweedeksels van klinkers tussen de twee talen. Verandering 1 is een fonetisch geleidelijke tweeduiker, terwijl verandering 2 een lexisch abrupte verandering is.

Verschillende voornaamwoorden
Wanneer u de Nederlandse taal leert, moet u zich ervan bewust zijn dat het voornaamwoordsysteem anders is dan het Engels. In tegenstelling tot Engels, gebruikt Nederlands persoonlijke voornaamwoorden met zelfstandige naamwoorden. Er zijn ook onafhankelijke bezitterige voornaamwoorden. Deze zijn vergelijkbaar met het Engels, maar gebruiken een artikel vóór het zelfstandig naamwoord en gebruiken het meervoud niet.

Nederlands gebruikt twee vormen van voornaamwoorden van persoonlijke objecten: Hen en Hun. De eerste wordt gebruikt voor directe objecten, terwijl deze laatste wordt gebruikt voor indirecte objecten. Bovendien gebruiken het Nederlandse ZE als een gedeelde niet -gestresste vorm. Ten slotte wordt Die gebruikt voor levenloze en neutrale meervoudsobjecten.

Nederlands en Engels gebruiken verschillende vormen van jou, maar ze delen veel van dezelfde kenmerken. De eerste vorm is formeler dan de tweede vorm, wat aangeeft dat het onderwerp een hogere klasse status heeft. De tweede vorm is daarentegen casualer en ondeelbaarder en kan in vragen worden gebruikt.